Hij houdt van Engelse hymnen en zijn lievelingsbijbelboek is Johannes. Zij is in Amersfoort betrokken bij een wijkteam, legt huisbezoeken af en ondersteunt mantelzorg. Ze is ook diaken in wijkgemeente De Brug van de Protestantse Gemeente Amersfoort. “En dat blijf ik voorlopig nog doen”. Arjan en Manna Plaisier maakte maandag 10 oktober 2016 kennis met de gemeente.
Tegenover bijna 50 gemeenteleden en belangstellenden vertelde Manna over het gezin. Ze zijn gezegend met vijf kinderen, drie dochters en twee zoons. En het echtpaar is al twee keer opa en oma. “Sinds 13 jaar wonen we in Amersfoort. We komen uit Ridderkerk. Arjan is daar opgegroeid. Ik ben er later komen wonen. Op belijdeniscatechisatie daar hebben we elkaar ontmoet. En zo is het begonnen.”
Nadat Arjan was afgestudeerd, ging het gezin de zending in. Arjan werd in 1986 namens de Gereformeerd Zendingsbond (GZB) uitgezonden naar Massakar in Indonesië. Daar was hij als leraar verbonden aan de Theologische Hogeschool voor Oost-Indonesië. “We woonden op de campus en om ons heen woonden de studenten. De jongeren kwamen vaak van ver en verbleven dus voor langere tijd bij de Hogeschool. Dat waren mooie jaren, met mooie ontmoetingen.”
Het gezin kwam terecht in een omgeving met overwegend moslims. “Wij waren natuurlijk te gast in die cultuur. We hebben vanaf het begin contacten gezocht en gekregen. Met Kerst kwamen de moslims bij ons thuis. Met het Suikerfeest gingen we naar hen. We bezochten regelmatig de kampongs. Daar preekte ik en na de dienst aten we met elkaar. De kerk had het niet makkelijk daar. Tijdens de diensten werd er buiten soms veel herrie gemaakt om de dienst te verstoren. Ik heb het meegemaakt dat na een kerkdienst waarin ik voorging de kerk voor straf een maand werd gesloten. Het was ook lastig te studeren met zes moskeeën rondom ons huis. De gebedsoproepen drongen tot diep in huis door.”
Toen het gezin in 1993 terugkeerde naar Nederland werd Arjan predikant in Leersum. “Een echt dorp”. Tien jaar later kreeg hij een beroep van wijkgemeente De Brug in Amersfoort. “De Brug was een gemeente met een evangelische storming. Dat gaf in het begin best wel spanning, maar de gemeente is een mooi geheel gebleven.”
Tijdens zijn Amersfoortse periode promoveerde Arjan met het proefschrift: ‘De mens in het geding: een kritische vergelijking tussen Pascal en Nietzsche’. Manna vertelt: “Zelfs tijdens onze vakanties in die tijd werkte hij aan zijn proefschrift. Een van de voorwaarden bij het huren van een huisje was dat er een strijkplank aanwezig was. Die gebruikte hij dan als tafel om zo te kunnen studeren.”
Niet voor niets heeft Arjan wat met Pascal. “Toen ik op het Atheneum zat, heb ik het boek ‘Gedachten’ gelezen van deze uitgesproken christenfilosoof. Dit boek heeft me aan het denken gezet, evenals het boek van dr. Frank de Graaf ‘Als goden sterven – de crisis van de westerse cultuur’. In Indonesië las ik een boek van Nietzsche en het viel me op dat deze uitgesproken atheïst met zoveel waardering over Pascal sprak. Natuurlijk was hij ook kritisch, want Pascal was christen en daar moest Nietzsche niets van hebben. Ook kwam er door nieuw onderzoek meer informatie over Pascal. Dat was de aanleiding tot mijn proefschrift.”
In 2008 werd hij “geroepen” tot scriba van de Protestantse Kerk in Nederland. “Het waren mooie jaren om te dienen in de landelijke kerk, maar het waren wel tropenjaren. Ik heb mijn geloof behouden. Het geloof is zelfs gegroeid. Ik heb het bestuurlijke werk met plezier gedaan, maar het is nooit helemaal mijn ding geweest. Mijn statement was en is: ik ben scriba, maar in de eerste plaats ben ik dominee voor de kerk.”
Toen kwam er een eind aan het scribaat. “Het is goed om ruimte te maken voor opvolging. Het was voor mij een logische stap om weer gemeentepredikant te worden. Ik heb die roeping ook ervaren. Ik zocht wel een andere uitdaging dan gemeenten als Leersum en De Brug, al lijkt de laatste gemeente wel wat op De Fontein.”
Via Marjoleine Engelbert, die samen met Arjan zes jaar in het moderamen van de Protestantse Kerk zat, hoorde hij over De Fontein. “Ik voelde al wel dat ik wat moest gaan doen met het missionaire karakter van de kerk. Op een gegeven ogenblikje ging er een lichtje branden. Zou dit het zijn? Ik kreeg geen plotselinge roep door een Stem van Boven, maar wel hoorde ik op een of andere manier een fluisterstem. Het kwam heel dichtbij. En toen werd ik gevraagd.”
De dienst van zondag 9 oktober heeft hem veel gedaan. “De jongeren en ouderen die mij een zegen meegaven, raakten me. Het was heel indrukwekkend. En ik ervaar dat we met elkaar een kleine gemeenschap vormen.” Wat hij nu gaat doen? “Ik heb nog geen concrete plannen. Eerst wil ik kennis maken met de gemeente. Ik hoop alle gemeenteleden te bezoeken de komende tijd, beginnen bij de leden van de kerkenraadscommissie. Luisteren en spreken met mensen, dat vind ik belangrijk nu. En dan samen zoeken naar missionaire mogelijkheden. Wellicht zijn die er via de scholen? De komende tijd wil ik mij richten op catechese, samen met anderen. Ook staan er al trouw- en doopgesprekken gepland.”
Gaat u buurt maken, vroeg een kerkenraadslid van de Wilhelminakerk in Beemte Broekland. Arjan: “Natuurlijk ga ik buurten, buurt maken, met jullie. Het is goed om elkaar te leren kennen. Dat geldt voor alle andere wijken in Apeldoorn ook. Er is de afgelopen tijd best wel ruis op de lijn geweest, maar we zijn met elkaar kerk. We kunnen alleen maar kerk-zijn in verbondenheid met elkaar.”
Welk boek uit de Bijbel is uw lievelingsboek, vroeg een gemeentelid. Zonder er lang over na te denken zegt Arjan: “Johannes. Het is christusevangelie bij uitstek. Het evangelie straalt nog meer dan bij andere evangeliën. Denk aan de prachtige beelden als ‘Goede Herder’, ‘Licht de wereld’, ‘Ware Brood des leven’. Johannes 1 vind ik zo mooi. Het Woord is Mens geworden. Johannes verwoordt het zo prachtig. Het boek is niet altijd even toegankelijk, maar wel transparant als het om Christus gaat. Uiteraard zijn andere boeken mij ook lief. Ze zitten allemaal in de Bijbel. Ik lees het hele Boek.”
Op de vraag met welke liedculturen hij bekend is, geeft Arjan aan dat hij erg houdt van Engelse hymnen. “Maar ook liederen uit Opwekking kan ik waarderen. Ik laat me graag inspireren met andere liederen, aangedragen door gemeenteleden.”
Over de vijf aspecten van De Fontein: Confessioneel, Evangelisch, Charismatisch, Missionair, Pioniersplek zegt Arjan: “Confessioneel, charismatisch evangelisch zijn gaven, geen uitdagingen. Om de aspecten ‘missionair en pionieren’ goed tot hun recht te laten komen, is een grote uitdaging. Een confessionele grondslag is goed. Je mag evangelisch uit je dak gaan, maar uiteindelijk gaat het er ook om hoe wij verstaanbaar zijn voor tijdgenoten. Natuurlijk moeten we deze woorden wel uitpakken, zodat ze ook tastbaar worden. Daar ga ik voor.”