Wát een gave combinatie: korte-broeken-weer, een goed voorbereid programma en héél bosje wilde tieners. Maandag 16 oktober begon al vroeg. 10 uur stonden we trappelend op de parkeerplaats van Malkenschoten.
Het verzamelen van -tig hutkoffers nam even tijd. Er waren wat gasten in de veronderstelling dat we een volle week weg zouden. Alles werd in de paardentrailer van familie van Rooien gepropt onder de bezielende leiding van de immer rustige Erik. Snikkend afscheid van een paar ouders die bagage hadden gebracht en hup op het stalen ros.
Nog maar net opgestegen alweer afgestapt om in het Leesten een speurtocht (via natteneuzenroute) te lopen van 1.5 uur. Respect voor Martijn en Dik, zij hadden deze speurtocht uitgedacht en dus meerdere malen deze route afgelegd. En dat op hun leeftijd! Betere naam was wel geweest: zweetokselsroute. We moesten puzzels uitdenken, letters zoeken, originele foto’s maken en ook nog een rebus oplossen…
Sjonge wat hebben wij creatieve doorzetters als jongeren. Trots op hun inzet. Vraag gerust Matthias eens naar hoeveel voorbijgangers er liepen en hoe toeschietelijk die lui zijn op een gewone maandagmorgen… Jasmijn en Tirse hebben geprobeerd blaadjes weer terug aan de bomen te krijgen en Marc Floor met z’n team wilde slim zijn door letters af te dekken met bladeren. Nou ja… het beste team heeft tóch wel gewonnen. Verder klagen we niet over het laatste plaatje van de rebus hoor Martijn. Maar misschien is een cursus rebus máken best een leuk en ook origineel sintkado straks…
De broodjes ham-ham-hamburgers en knakworsten waren een smakelijke troostprijs voor iedereen. Hoera voor Jenine en Henriëtte die het knotsgoed voor mekaar hadden daar op dat veld. Aangesterkt konden we daarna lachend de kilometers naar Otterlo afleggen, in de zon met goede zin!
De kamplocatie was geweldig. Wat een groot veld en wat een mazzel dat we in het grote pand mochten tegen dezelfde prijs. De bedden verdelen was geen punt want we konden ieder overdwars wel op 3 bedden liggen.
We houden van ruimte en “we houden van Holland”! Op het grasveld verzamelden we en daar ging het grootse spel van start. Aline kwam ook en viel met de neus in de boter: gewoon vermakelijk om dit spel te doen met deze groep. Linda de Mol was verhinderd. Maar geen enkel probleem. De vervanging was in 1 woord subliem. Wij zeggen: geef ons Renate en Henriëtte maar! Dolle pret met deze presentatrices….ter lering ende vermaeck. Wat staat blond Renate goed en Henriëtte: lang haar! Jaaa ook leuk!
Twee teams met helaas Evert en Robin als captains… Maar wel enorm grappig. Ze kregen de lachers op hun hand en echt iedereen deed mee. De foto’s zijn het bewijs. Jammer Renske dat je in ons vaderland Amsterdam niet weet te vinden en Anne Kloosterboer wel heel snel ja en nee zegt. Robin kan niet aan een rad draaien en Rhodé laat zó hoppa een ballon vol confetti knappen omdat ze zo lang over een antwoord moest nadenken. Als schokkend feit: iedereen kent de Nederlandse tranentrekkers béter dan de psalmen, oei oei….er is werk aan de winkel!
Eten was wederom een feestje. Diverse gemeenteleden hadden zich uitgesloofd: pannen vol smakelijke pasta’s stonden klaar en we konden fijn in de zon buiten eten. Dries en Greetje en ook Wim kwamen het zelfs warm brengen!
Ondertussen….zaten Gert Jan, Herbert, Mark en Rens niet stil. Een waar praise-zaaltje werd ingericht. Licht, geluid, muziek.. álles !
Thema: God kènnen
We horen in de diensten, tijdens geloofsgesprekken en club over wat God zegt (wat we in de bijbel lezen) en wat Hij doet voor ons. Weten we ook wie Hij heel persoonlijk is voor ons? Kent Hij jouw hart en ken jij de Zijne? Zoals we in onze relaties hier op aarde ook behoefte hebben elkaar door en door te kennen, zo heeft God behoefte aan een échte warme relatie met ons. Wij zijn Zijn kinderen. Gert Jan heeft hier tijdens de praise-avond over gesproken en we zijn hier nog lang niet over uitgesproken. De wens ligt er om Gods stem te horen en met Hem te leven. Hoe kunnen we elkaar als gemeenteleden daarin aanmoedigen?
Het zingen was prachtig. Elise en Anne hebben geweldig gezongen! Evert op zijn gitaar, Robin en Marc Floor op de cajon en Herbert achter de toetsen. Mark en Rens druk met techniek. En alle anderen: super meegezongen en genoten. We zagen een paar enthousiaste aanhakers: Dries en Greetje, Wim bleven nog. Albert en Arjan kwamen ook meezingen en meebeleven en zij zullen vast onderschrijven dat we klonken als nachtegaaltjes. Maar ook al zou dat niet zo zijn: lofprijs is opgestegen naar onze hemelse Vader!
En we gingen nog niet naar bed, nog lange niet… nog lange niet… Frans had 2 fantastische spellen voorbereid. Hoé geweldig om door het bos te rennen in zwak maanlicht. Al rennend je munten en punten naar de overkant smokkelen terwijl je mensen tegenkomt met harige kapsels (Dik en Martijn wat zijn jullie eng. Emma dat je nou toch op een oud opaatje leek). Wel apart dat Frans flink werd uitgelachen om zn wilde pruik terwijl het zijn echte haar was. We hopen niet dat je dat heeft ontstemd want we reserveren je vaat voor volgende keer! Het was echt gillend leuk.
Het kampvuur was warm en knetterend gezellig om bij te zitten. De nacht viel in maar onze ogen vielen niet toe. Dat wil zeggen… bij een aantal ging het licht niet uit. Feest! De nacht is Feest! Er waren een paar wijze tieners en héél veel dwaze tieners. Alweer werk aan de winkel. Krijg het ze eens uitgelegd.
De lijding (zoals Steven al terecht had opgemerkt voorafgaand aan kamp) dronk bakken koffie. Het besloten groepje dat overbleef zo rond 04.00 uur had zich knus geïnstalleerd in de woonkamer. Kletsen kletsen kletsen Eigenlijk best gezellig… We zijn er als leiding gewoon leuk bij komen zitten. We mochten meedoen. Rachel ga je? Mark wat doe je, blijf je niet? Gek hoor dat Jesse toch besloot af te taaien.. .met Joas in zijn kielzog. Dag Elise, dag Emma, huh Rhodé ook… Anne? Om 04.30 was het nacht in Wakkerdam…..
En jah … “de volgende ochtend” is natuurlijk helemaal niet leuk om over te schrijven. Want wie is er dan nog leuk en aardig en behulpzaam… Juíst! Tobias en Matthieu en Lukas. Ondanks vermoeidheid toch hun corveeplicht gedaan. Petje af mannen. Trouwens het opruimen en schoonmaken ging heel niet onaardig!!
Om 11.00 uur op de fiets terug. Nog steeds mooi weer. Als afsluiter bowlen in de stad. Hilarisch. Alleen die schoenen al… En dan moe zijn en met je vingers in een paar bowlingbalgaatjes vast zitten. Recht gooien na een idiote aanloop. Ik hoor graag nog wie met de eer mag strijken….wie had de meeste strikes?
We hadden hele goede ingrediënten voor een tof kamp. Maar uiteindelijk moeten we met tieners en leiding wel de sfeer maken. Dat is gebeurd. Bedankt iedereen. Voor inzet en hulp op welke wijze dan ook! We gaan door: met elkaar beter leren kennen, God beter leren kennen. Kan alleen maar HEERlijk zijn.
Namens FLOW club Geloofsgemeenschap De Fontein
Marthilde