Ds. C.E. (Kees) Lavooij besprak met ons een gedeelte van de apocalyps uit Openbaringen 6 en 7. Het is een lastig boek, geen spoorboekje van de geschiedenis, maar meer een troostboek voor de apostel Johannes en voor de gelovigen toen en nu.
Het beschrijft in feite 2 panelen:
Het 1e paneel is beangstigend; een zware aardbeving, vallende sterren, een zwarte zon en een rode maan. Mensen roepen: “bergen val op ons”. Zo bang zijn ze omdat de grote dag van Gods toorn is aangebroken. Liever dood dan voor God en het Lam te verschijnen. Het is huiveringwekkend als je de liefde van God naast je neerlegt.
Het 2e paneel is heel anders; hier heerst de stilte voor de storm. De storm komt op, maar de “gewaarmerkten” worden beschermd: 144.000, de volheid van Israël, uit alle 12 stammen. Maar, omdat zij daar staan, zijn ook de ongetelden ingelijfd als wilde olijven in de tamme olijf (Israël). En allen staan voor de troon van God. Met witte bruiloftskleren, gewassen in het bloed van het Lam. Het is het gajus, het zijn de reddelozen, de hoeren en tollenaars. Ze zijn gered en hebben hun leven aan God gewijd.
Grote vraag is: op welk paneel bevinden wij ons? Wijzen we de vergeving van zonden af, of stellen we ons leven ter beschikking aan Jezus?