Eigenlijk een vreemd verhaal in Markus 16. Drie vrouwen maken zich druk om een steen bij het graf van Jezus. Daar aangekomen, is de steen weg en de Man die gekruisigd is, is niet meer in het graf. Ze horen de goede boodschap van een engel en direct daarna vluchten ze weg en zeggen tegen niemand iets. Zouden wij ook weglopen?
Misschien probeerden ze op hun manier nog iets met Jezus te doen; medelijden en respect te tonen. Maar ineens is Jezus weg en dat geeft verwarring.
Als God de schellen van je ogen haalt, zie je dat er een God is en Jezus en een hemel. Het lijkt in ons leven alsof we veilig in een ei zitten met veel schillen. Met Pasen haalt Jezus de schillen weg en roept je op om op te staan en Hem te volgen. Want Gods verhaal gaat door. Volk na volk en mens na mens.