Drie maanden geleden kwamen we voorgoed terug uit Mali. Het afronden in Mali ging voorspoedig. Wat een zegen dat de nieuwe bewoner al ons meubilair over wilde nemen, zodat we tot de laatste dag thuis konden blijven wonen! Het afscheid nemen voelde als een droom, want we waren zo druk bezig met inpakken en alles klaarmaken voor de reis. Op kantoor hadden we een maaltijd met alle collega’s en we kregen een op maat gemaakt afscheidscadeau: een houtsnijwerk van een nijlpaard (dat betekent Mali in Bambara) op de fiets met twee kleine nijlpaardjes, zonnepanelen, accu’s en leesboekjes! Het zag er hilarisch uit, maar typeert ons wel! Het was te zwaar voor in de koffer, maar in de verscheping van kennissen kon het er wel bij. Ooit krijgt het een mooi plekje.
Willem is nu nog deels op afstand betrokken bij het werk in Mali om Dessé, de huidige financiële man in Mali, de support te geven die hij nodig heeft om het werk zelfstandig te kunnen doen. We blijven bidden voor het werk en de bevolking daar. De omstandigheden worden steeds moeilijker. Collega’s hebben nu per dag vaak maar zo’n 6 tot 10 uur elektriciteit. Mali heeft nu samen met Niger en Burkina Faso besloten om uit het samenwerkingsverband van de omliggende landen te stappen. Dat zal vast economische gevolgen hebben. Het personeel is erg dankbaar dat ons kantoor nu een eigen water- en stroomvoorziening heeft, waardoor het Bijbelvertaalwerk door kan gaan. Maar thuis is het voor onze collega’s een stuk moeilijker geworden.
We zijn volop bezig met de voorbereidingen voor de volgende stap. Willem is in februari twee weken in Papoea-Nieuw-Guinea (PNG) geweest om een indruk te krijgen van het leven en het werk daar, zodat we ons daar goed op kunnen voorbereiden. De omgeving is heel anders. In plaats van een miljoenenstad, komen we in een klein dorpje in de heuvels. In het dorpje wonen vrijwel alleen mensen die er voor het Bijbelvertaalwerk zijn. Het klimaat is een stuk aangenamer dan we gewend waren. Er zijn ongeveer 130 vertaalprojecten bezig in PNG, dat is veel! Willem zal daar financieel directeur worden.
Willem had alle formulieren meegenomen om de visumaanvraag in te dienen, maar daar bleken toch nog extra formulieren met een heuse vingerafdruk van Christien vanuit Nederland voor nodig te zijn. Gelukkig kon iemand begin maart die meenemen naar PNG. Hoe lang het nog duurt voordat we naar PNG gaan, hangt af van de visumprocedure. Dat kan drie tot zes maanden duren, dus we wachten af.
Intussen proberen we Mali wat los te laten, hier tijdelijk een beetje routine te krijgen en ons voor te bereiden op Papoea-Nieuw-Guinea. We ervaren dat God erbij is. Dat zit in de kleine dingen, zoals het eerste deel van de lange vliegreis van Willem naar PNG. Hij zat ‘toevallig’ naast een Nederlandse jongeman die geïnteresseerd was in het geloof en waar hij een goed gesprek mee had. Deze man ging backpacken in Thailand, waar we andere zendelingen kennen. Willem gaf hem de naam, waarop de jongeman zei: ‘Let op hoor, ga ik fietsen, zul je zien dat ik juist bij hen in de buurt ben als ik eraan denk om bij ze op bezoek gaan, die God van jullie laat teveel toevalligheden in mijn leven gebeuren.’ Bijzonder als iemand aan het einde van een vlucht van 12 uur het jammer vindt dat je alleen maar de laatste twee uur over het evangelie hebt kunnen praten in plaats van de hele reis.
Een dag nadat Willem terug was uit PNG, kregen we bezoek uit Mali. Nana en Janet waren op een training in Duitsland en dat was dichtbij genoeg om een paar dagen te komen logeren. Nana is de manager van de vertaalprogramma’s en Janet is verantwoordelijk voor de HR. Met Nana heeft Willem al die jaren nauw samengewerkt en voor haar was het een hele ervaring om in Nederland te zijn.
Een paar weken later kwamen Andy en Jean uit Engeland op bezoek. Een ouder echtpaar waar we al die jaren fijn contact mee hebben gehouden. Tijdens onze studie in Engeland, nodigden zij ons vaak uit om te komen eten na de kerk of te logeren rond de Kerstdagen. Zij is vijfentwintig jaar zendelinge in Spanje geweest en daardoor vonden zij het ook heerlijk om contact met de zendingsstudenten te hebben. Het was een heel bemoedigend bezoek. We hadden elkaar zes jaar niet gezien, maar toen ze aan kwamen rijden, vielen de jaren weg. Het was heel fijn om weer bij te praten en te kunnen delen over de achterliggende jaren.
Willem zal deze week voor een kort bezoek naar Mali reizen. Dessé, de huidige financiële man, heeft nog hulp nodig en er zijn een aantal praktische zaken waar Willem mee gaat helpen. Het zal vermoedelijk de laatste reis zijn naar Mali, daarna stopt het werk voor ons daar definitief. De Ramadan is begonnen en het hete seizoen ook, elke dag weer meer dan 40 graden. Een ontspannen week zal het dus niet worden! In de vastenmaand gaan veel moslims serieuzer met hun geloof bezig. Bid dat ze het verlangen krijgen om God persoonlijk te leren kennen. Willen jullie ook bidden voor een gezegende en voorspoedige reis voor Willem?
Gideon is inmiddels gesetteld in groep 3 op de Frits Bode en heeft het naar zijn zin. Drie ochtenden krijgt hij thuis les met vooral Engelse les als voorbereiding op PNG, dus helemaal los van thuisonderwijs zijn we nog niet. Daniël bleek lang last gehad te hebben van een oorinfectie en na de behandeling zagen we weer zijn vrolijke lach. We zijn blij dat hij weer in goeden doen is.
Shalom,
Willem en Christien