De goede strijd…
Dit zal mijn laatste bijdrage zijn voor deze rubriek samen en bidden. Per 1 juli hoop ik mijn werkzaamheden binnen de Fontein te beëindigen. De afgelopen weken hebben ds. Timo en ik samengewerkt. Hij zal nu ook in deze rubriek mijn plaats innemen.
Vandaag kwam ik een bijzonder tekst op het spoor uit 1 Timotheüs 6 vers 12: Strijd de goede strijd van het geloof, win het eeuwige leven waartoe je geroepen bent en waarvan je in aanwezigheid van velen zo’n krachtig getuigenis hebt afgelegd.
Er is dus sprake van strijd, zoals we vreselijk genoeg in de wereld om ons heen nu weer zien. Denk aan de eindeloze reeks van gruwelijkheden in de Oekraïne, de onmenselijke situaties in de Gazastrook en de mensonterend lang durende gevangenschap van de Israëlische gijzelaars. En sinds deze week dan ook nog de heftig oplaaiende strijd tussen Israël en Iran.
Maar de strijd, waar het in Timotheüs over gaat, is een geloofsstrijd. Het komt erop aan juist nu -als om je heen de wereldse strijd gaande is – als gelovig mens staande blijft. Je ogen dus niet sluiten voor alle ellende om je heen, maar er wel met gelovige ogen naar blijven kijken. Ogen van geloof kijken verder dan onze neus lang is. Die zien, dat ook het brute wereldse geweld nooit het laatste woord zal zijn, God zelf heeft het laatste woord. Ogen van geloof zien niet lijdzaam toe, maar speuren naar tekenen van hoop en speuren naar mogelijkheden voor een vreedzame toekomst. Dat begint in het klein in ons eigen omgeving. Ogen van geloof dagen uit te handelen waar het kan, te spreken waar het moet en te bidden om vrede. Blijven kijken met ogen van het geloof heeft de uitwerking van de gestaag vallende druppel: die holt uiteindelijk zelfs de hardste steen uit.
Dankpunten
De zomerse maanden zijn kerkelijk gezien echt wel de trouwmaanden. Als dominee weet ik er alles van. Mooie gesprekken en meerdere feestelijke trouwdiensten waar de liefde vanaf spat. Soms meerdere per week.
- Laten we danken voor al die mooie mensen die het wonder van de liefde in deze tijd willen laten bekronen met Gods zegen.
- Laten we danken voor al die oudere mensen die ook na 25 of 40 of 50 of zelfs 60 jaar nog steeds kunnen genieten van elkaars liefdevolle aanwezigheid en hun huwelijk gedragen weten door Gods liefde.
- Laten we danken voor al die pubers en jong volwassenen, die voorzichtig onderzoeken welke partner bij hen past en nu met vlinders in de buik door het leven dansen.
Gebedspunten
Maar laten we ook bidden.
- Laten we bidden voor mensen, die de schaduwkanten van de liefde moesten ervaren. Voor hen die alleen kwamen te staan in het leven. Die hun partner verloren aan de dood of door een verdrietige echtscheiding, waarvan de gevolgen soms nog zo lang voelbaar zijn.
- Laten we bidden voor mensen die ongewild alleen bleven in hun leven, die het moeilijk vinden anderen enthousiast over kinderen of kleinkinderen te horen vertellen, terwijl ze daar zelf ook zo naar verlangden.
- Laten we bidden voor gezinnen waar de spanningen soms zo hoog oplopen, waar kinderen de dupe worden van verbaal of huiselijk geweld en partners ten einde raad zijn. Dat ze hulp durven te zoeken en hulp willen aanvaarden.
Laten we bidden: - voor de leiders van deze wereld. Dat er een verlangen naar vrede in hun hart geplant mag worden. Niet nog meer machtsvertoon, maar dat normaal gesprek, verbinding en luisterend vermogen de sleutelwoorden mogen zijn.
- Voor mensen die dreigen af te haken, omdat ze de wereld te ingewikkeld vinden en zich opsluiten in hun eigen coconnetje. Dat ze ogen van geloof en vertrouwen zullen ontvangen om juist buiten hun eigen comfortzone te treden.
- Voor de politici in ons land. Dat ze de kunst van samenwerken verstaan en dat begint met het opgeven van het zogenaamde onopgeefbare eigen gelijk
- Voor een mooie zomer, waarin jong en oud zich mag ontspannen en mag genieten van Gods wonderbaarlijk mooie schepping.
- Voor de geloofsgemeenschap van de Fontein, nu met een nieuwe voorganger vol vertrouwen de toekomst in
- Dat door het pastorale werk wat ik het afgelopen jaar in uw midden heb mogen doen, hier en daar zaadjes van hoop en troost en geloof en liefde geplant mogen zijn.
Met een hartelijke groet van ds. Hans van Ark
