Samen danken en bidden

Diep ontroerd
Het gebeurde zomaar tijdens een lunch met een klein deel van het reisgezelschap met wie we op vakantie waren, ergens in Afrika. De vraag werd gesteld: “Waar ben jij bang voor?” Een vrouw, 70-plusser, gaf ten antwoord: “Voor mijn moeder!” Haar moeder was inmiddels al jaren overleden, maar de angst was nog levensgroot aanwezig. Door alle neerhalende woorden van haar moeder (bijv. “Wat ben jij lelijk!”), haar (wan)daden en de pijnlijke afwezigheid wanneer ze juist zo nodig was, was er een diep zeer, een traumatische levenslange angst ontstaan. Eén van de andere aanwezigen liet de striemen in zijn gezicht zien. Striemen die uiterlijke en innerlijke afdrukken waren van de riem van zijn vader. Nauwelijks was hij aan de dood ontsnapt. Een volgende tafelgast en reisgenoot (een 30-er) deelde zo door zijn vader – op allerlei manieren – mishandeld te zijn, dat er de laatste 8 jaren geen contact meer was. In korte tijd toonden meerderen iets van hun ziele-wonden. Het ontroerde ons diep. Zó dat het ons nu nog dagelijks bezig houdt en ons uitdrijft tot gebed. Laten we samen bidden voor hen en voor allen die geen veilig thuis hebben. Ook in onze tijd.

De Fontein                                                                                                                                                                                Terugblikkend op en God dankend voor een in meerdere opzichten geslaagde Gemeente-zondag, kijken we vertrouwensvol vooruit naar het nieuw begonnen seizoen. Laten we de vreugde (o.a. vanwege ons predikantengezin) en het eerste enthousiasme niet verliezen. Voor dat we het weten – leert de ervaring ons – ebt het goede zo weer weg. We bidden om een diepe en rijke zegen over alle activiteiten, door de weeks en zondags. Mogen de nog onbereikten bereikt gaan worden opdat ook zij bij de (voort)gang van het Evangelie betrokken worden. We danken de Heere God voor de zorgvuldigheid waarmee onze Kerkenraadscommissie te werk gaat en bidden Hem om wijsheid van Boven bij de beslissing die genomen moet worden omtrent ‘de Goede Herderkerk’.

Vredesweek
In deze vredesweek bidden we extra voor hen die in gebieden leven waar zwaar geleden wordt onder oorlogsgeweld; en waar humanitaire rampen zich voltrekken. We bidden voor allen die werkzaam zijn bij Defensie. Met het oog op Israël en de volken, en de zuchtende schepping bidden we op de komst van het Koninkrijk van God. Om de komst van de Koning Zelf. Mogen velen hier en elders Hem nog leren kennen als persoonlijke Redder, voordat Hij als Rechter verschijnt. Op de Dag van de vereffening. “De Geest en de bruid zeggen: Kom! Laat die het hoort (leest) zeggen: Kom!” (Openbaring 22: 17)

Israëlzondag                                                                                                                                                                            Komende zondag 5 oktober is het Israëlzondag. Heeft onze gemeente al een Commissie Kerk en Israël? Eigenlijk behoort de volgorde andersom te zijn: Israël en kerk. Bidden we om de vrede van Jeruzalem. Een vrede die pas werkelijkheid wordt in het kennen, herkennen en erkennen, van de Messias, die de Vredevorst is. Dáár bidden we om!

Verkiezingen
In aanloop naar de verkiezingen op 29 oktober aanstaande danken we God dat we in een vrij land mogen leven en bidden we Hem samen dat we die vrijheid goed gebruiken. Onder andere door vorm te geven aan de verantwoordelijkheid die we hebben richting die dag. Mogen de Bijbelse normen en waarden, als betrouwbaar kompas, doorklinken bij een nieuw landsbestuur. Dankbaar voor de slotzin van de troonrede (uitgesproken door onze koning) bidden ook we om Gods zegen voor allen die leiding (gaan) geven, in de politiek, de kerk en de samenleving.

Ds. Johan Woudenberg.