Ik zit met m’n laptop in ons pas gekochte huis. Het is stilte voor de storm, want de komende weken gaat hier flink geklust worden. We gaan heel wat ritjes heen en weer maken, de Hornbach in en uit en op en neer naar de stort. In die periode – zo is ons verteld – zal dit huis van ‘een project’ steeds meer een ’thuis’ worden. De komende weken is ook een periode van afscheid. Afscheid nemen van onze kerk, van gemeenteleden en collega’s in Amersfoort. Afscheid van de woongroep waar we wonen en voor onze kinderen afscheid school, de voetbalclub en alle vrienden. En uiteindelijk, op 3e paasdag, gaan we verhuizen.
Deze tijd van klussen en afscheid nemen valt bijna precies samen met de 40 dagen tijd die gisteren is begonnen. Een tijd van soberheid, eenvoud, inkeer en vreugdevol toeleven naar Pasen. Vergelijk de vastentijd met verkeersborden. Een stopteken, een looppad of parkeerplaats. Een dagelijkse herinnering die stilzet, uitnodigt om langzamer te gaan of aangeeft dat je moet omkeren. Dat lijkt lastig te combineren met een vol leven. Maar het tegendeel is waar: hoe drukker je bent, hoe meer je die herinnering nodig hebt om de weg van Jezus te blijven volgen.
In Christus verbonden,
Timo
Ochtenddienst
Deze zondag is het de Zondag voor de Vervolgde Kerk. In deze dienst zullen we ook aandacht vragen voor de
13 juni 2025
